Libertad vs Guaraní - Aventura

Een partijtje Zuid-Amerikaans voetbal mogen we zeker niet missen, daarom trokken we op een zondagavond met vrienden (en hevige supporters) naar het stadium van Libertad. Tito, een vriend van Ronaldo, kocht tickets op de zwarte markt (10000 Guarani (ongeveer 1,5 euro) voor 5 tickets!!) Libertad speelde tegen Guarani. Een wedstrijd in 1e klasse. Vele spelers spelen mee in de nationale ploeg van Paraguay, die momenteel 1e staan (voor Argentinië en Brazilië) in de preselectie voor de wereldbeker.
Het begon met chic vuurwerk, zakken papiersnippers werden uitgedeeld en overal rond gegooid. Er was echt veel ambiance!! De sfeer verbeterde nog bij de 1e goal en uiteindelijk wonnen wij met 3-0!


Verder proeven we geregeld van de lokale Paraguayaanse keuken.
• We werden uitgenodigd voor een mega-pan paella bij de buurman van Arnoud. Het doel om deze te maken in de kleuren van de Belgische vlag lukten niet volledig, maar hij was superlekker!

• Aangezien Paraguay niet aan de zee ligt, wordt er hier weinig vis gegeten. Carlos kende toch een plekje aan de Rio Paraguay waar de vis vers gevangen en geserveerd wordt. We genoten van een heerlijk maal bij typische live harp muziek.

• Caipirinha en pororo (popcorn) vind je hier ‘overal’. Ook wij zijn ondertussen specialisten in het bereiden en natuurlijk ook het naar binnen spelen.

• ’s Middags, als het ziekenhuiseten weer eens niet te pruimen valt, gaan we steevast bij onze supergezellige ‘empanada-vrouw’ eten. Zij heeft een kraam vol met empanadas, tortillas en superlekkere sandwich milanesa.



Al weken van tevoren wisten we dat er een concert gepland was, maar niemand scheen te weten waar er kaarten gekocht konden worden. Dit wordt echt pas op de allerlaatste moment geregeld. Het concert vond plaats in het Olympia-stadion. We hielden rekening met ‘hora Paraguaya’ (= alles begint altijd later dan gepland en iedereen komt altijd te laat). Dus een halfuur van tevoren kwamen we aan, maar wat een mensenmassa stond daar al aan te schuiven!! Er zat niets anders op dan achteraan aan te schuiven, maar na een aantal uren, waren we nog maar tot de helft opgeschoten. We hoorden de eerste noten en stonden nog ‘kilometers’ verwijderd van de ingang. De bende werd rumoeriger. Er werd langs alle kanten gescholden, getrokken en geduwd, maar niemand mocht nog binnen. De politie had alle moeite om het in bedwang te houden en ook het waterkanon werd van stal gehaald, maar gelukkig nog niet direct gebruikt. Velen dropen af. Het is heel typisch dat er veel meer kaarten verkocht worden dan dat er plaatsen zijn. In de helft van het concert waren we gelukkig op de juiste plaats op het juiste moment en konden we via de VIP-ingang toch nog binnen geraken. Zo konden we nog een deel van het concert zien.