Emergencias medicas
Door: Mieke y Bie
Blijf op de hoogte en volg Mieke en Bie
22 Februari 2009 | Paraguay, Asunción
Als er nog tijd over is na ons gewone werk in het CMI, gingen we een kijkje nemen op de ‘emergencias’ (de spoedafdeling in de hoofdstad). Voor mensen met witte schorten gaan hier alle deuren open, alle anderen worden op afstand gehouden door een strenge bewaker.
We kwamen binnen in een heel grote zaal en werden echt overdonderd!! Aan de 3 zijden van de zaal stonden vele bedden (= een ijzeren tafel zonder kussen of lakens) naast elkaar, af en toe een gordijntje ertussen. In het midden stonden een aantal tafeltjes met heel weinig materiaal (enkel een aantal flessen water en watten). Ook hier moet de familie van de patiënt dus eerst naar de apotheker gaan om medicatie of verzorgend materiaal te kopen alvorens er iets gedaan wordt. Een RX-foto moet ook eerst betaald worden alvorens dat deze genomen wordt.
Wanneer de patiënt geen geld heeft voor de behandeling, bekijkt de sociale dienst eerst het dossier en beslist of er uit een of ander fonds geld kan verkregen worden, alvorens iets wordt gedaan. Dit is vaker een probleem wanneer een operatie nodig is.
Er heerste een echte chaos. Ambulances kennen hier geen moment rust.
Patiënten werden manueel gereanimeerd (de peddels van de defibrillatie werden meerdere malen getest, maar het apparaat was stuk) en dit alles terwijl iedereen alles kon zien, dokters en patiënten inclusief.
Moto-ongevallen gebeuren hier bij de vleet (ondertussen hebben we er zelf ook al zien gebeuren). Ook steekwonden zijn hier frequent. Het is onmogelijk om alles hier te beschrijven, maar het was echt schokkerend!
Er werd wel heel efficiënt gewerkt en er was een goede doorstroom van de patiënten. De wachtzaal was buiten, daar lagen de patiënten op ijzeren brancards tot er een plaatsje vrij kwam op de zaal (als het erg druk was, werden de patiënten gewoon in het midden van de zaal gelegd). Er was een apart zaaltje om te hechten, het werk van de internos. En tegen al onze verwachtingen in, gebeurde dit echt heel steriel!
We keken toe bij een urgente operatie van de hersenen. Heel ouderwetse materialen en manieren van werken, maar een heel relaxte sfeer.
Onbeschrijflijk vies zijn de post-operatieve zalen, niet verwonderlijk dus dat ziekenhuisinfecties hier zo vaak voorkomen.
Iedereen is hier supervriendelijk. Alle hulp is hier welkom en wordt echt geappreciëerd.
We kwamen binnen in een heel grote zaal en werden echt overdonderd!! Aan de 3 zijden van de zaal stonden vele bedden (= een ijzeren tafel zonder kussen of lakens) naast elkaar, af en toe een gordijntje ertussen. In het midden stonden een aantal tafeltjes met heel weinig materiaal (enkel een aantal flessen water en watten). Ook hier moet de familie van de patiënt dus eerst naar de apotheker gaan om medicatie of verzorgend materiaal te kopen alvorens er iets gedaan wordt. Een RX-foto moet ook eerst betaald worden alvorens dat deze genomen wordt.
Wanneer de patiënt geen geld heeft voor de behandeling, bekijkt de sociale dienst eerst het dossier en beslist of er uit een of ander fonds geld kan verkregen worden, alvorens iets wordt gedaan. Dit is vaker een probleem wanneer een operatie nodig is.
Er heerste een echte chaos. Ambulances kennen hier geen moment rust.
Patiënten werden manueel gereanimeerd (de peddels van de defibrillatie werden meerdere malen getest, maar het apparaat was stuk) en dit alles terwijl iedereen alles kon zien, dokters en patiënten inclusief.
Moto-ongevallen gebeuren hier bij de vleet (ondertussen hebben we er zelf ook al zien gebeuren). Ook steekwonden zijn hier frequent. Het is onmogelijk om alles hier te beschrijven, maar het was echt schokkerend!
Er werd wel heel efficiënt gewerkt en er was een goede doorstroom van de patiënten. De wachtzaal was buiten, daar lagen de patiënten op ijzeren brancards tot er een plaatsje vrij kwam op de zaal (als het erg druk was, werden de patiënten gewoon in het midden van de zaal gelegd). Er was een apart zaaltje om te hechten, het werk van de internos. En tegen al onze verwachtingen in, gebeurde dit echt heel steriel!
We keken toe bij een urgente operatie van de hersenen. Heel ouderwetse materialen en manieren van werken, maar een heel relaxte sfeer.
Onbeschrijflijk vies zijn de post-operatieve zalen, niet verwonderlijk dus dat ziekenhuisinfecties hier zo vaak voorkomen.
Iedereen is hier supervriendelijk. Alle hulp is hier welkom en wordt echt geappreciëerd.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
